İşin sırrı ne diye aramaya koyuldum
Dediler ki bir dal seç, her türden dava alma,
Uzman ol bir konuda, müvekkilsiz de kalma
Ceza hukuku bana ilk başta cazip geldi,
Detayına inince konular beni gerdi.
En iyisi dedim ki boşanma bana uyar
Biraz reklam yaptımmı herkes namımı duyar
Önce kendime güzel bir tabela yaptırdım Üzerine
“Boşuyoruz, Coşuyoruz” yazdırdım.
Üç gün geçti aradan, barodan evrak geldi
Merak ettim acaba neydi benimle derdi
Zarfı açıp baktım ki soruşturma başlamış
Evrakta Baro beni bir güzel de haşlamış
“Tabelayı oradan hemen kaldır” diyorlar
Oysa bin lira verdim, can gitti bilmiyorlar.
Para kazanmak için sağlam para yatırdık
Amma lakin Baronun yasağına takıldık.
Uzun zaman sonrası yaşlı bir teyze geldi
Buyur ettim ofise, sordum ne imiş derdi
Dedi tabela gördüm geçenlerde burada,
O iddialı erkeği arıyorum nerede?
Dedim teyze bu yaşta boşanma nerden çıktı?
Dedi 40 yıldır adam benim ağzıma s.çtı
Bey amca kaç yaşında diye kendine sordum?
86 deyince öyle yerimde durdum.
Dedim dava açarsak en az 3 sene sürer.
O zamana kadar da zaten ahrete göçer.
Dava açarsan eğer, onunla kalamazsın,
Yarın bir gün ölürse, mirastan alamazsın.
Biraz durdu düşündü, boşanmaktan vazgeçti
Dedi doğru diyorsun, hevesti ama geçti.
İyi günler dileyip teyzeyi yolcu ettim.
Sonra durup düşündüm ben acaba ne ettim
Para alamasam da kesin sevap kazandım.
Ben bu işi bilmeyen kocaman bir sazandım.
Not: Şiirde adı geçen kahramanlarımız hayal ürünü olup, gerçek hayatla ilgileri bulunmamaktadır.
Acemi avukattan gülümseten şiir: İlk müvekkilim geldi...
hukukitavsiyeler.com