İstanbul Sultangazi’de yaşayan Dilfiruz Çelikkıran (55), eşini kaybettikten sonra bir başına kaldı. Evliliğinden çocuk sahibi olamayan Dilfiruz Çelikkıran, eşinin ölümünden sonra Malkoçoğlu Mahallesinde yaşayan yeğeninin yanına yerleşti. Maddi durumu iyi olmayan yeğeninin evlenmesinin ardından taşınmak zorunda kalan Çelikkıran’a mahalleli yardım etti. Tek göz odalı bir ev bulan yaşlı kadın komşuların yardımıyla buraya taşındı. Evinde hiçbir eşyası, yiyeceği, yakacağı olmayan Çelikkıran’a yardımseverler halı, battaniye, soba, kömür bir miktar da erzak getirdi. Evinin bir aylık kirasını da ödeyen mahalleli, yardıma muhtaç kadına bir miktar para toplayarak verdi. Şimdilik bir süre yetecek yiyeceği, yakacağı ve kalacağı bir evi bulunan yalnız kadın yardım bekliyor.

“İki sefer kalp krizi geçirdim 2 gün sonra eşim vefat etti”

Eşini akciğer kanserinden kaybeden ve eşi vefat ettikten sonra yeğeninin yanına yerleşen Dilfiruz Çelikkıran, “Beni anjiyoya aldılar 2 sefer kalp krizi geçirdim. 2 gün sonra eşim vefat etti. Kurtaramadık. Benim çektiğimi kimseye çektirmesin Rabbim. Herkesin evladını, eşini bağışlasın. Kimseye acılarını vermesin. Ben geldim yeğenimin yanına. Yeğenimin yanında kaldım. Onun durumu da pek iyi değildi. Onun için ben buraya taşındım. Hiçbir şeyim yok. Sobayı, çekyatı, halıyı insanlar yardım etti bana. Hiçbir şeyim yoktu. Tüpümü bile dün gece komşular getirdi bana. Benim durumum iyi değil. Çevreden yardım bekliyorum. Onlar bana destek verdikçe ben de ayakta durmaya çalıştım” dedi.

“Çocuğum olmadı, tek başıma kaldım”

Hiç çocuk sahibi olamadığını için yalnız kalan ve evine yiyecek erzak bile alacak durumu olmadığını söyleyen Çelikkıran, “Çocuğum olmadı. Demek ki kısmet, nasip değilmiş. Tek başıma kaldım onun için. Erzaklarımı belediye getirdi bir koli. Onunla geçimimi yapıyorum. Bundan sonra insanlardan bekliyorum. Bütün insanlara duyuruyorum. Çok ihtiyacım var. İhtiyacım olup da çalışanım olmadığı için, bir gelirim olmadığı için ben çok mağdurum” diye konuştu.

“Komşular yiyecek, yağ, şeker, çay getirdiler”

Yaşadığı evin kirasını mahallelinin para toplayarak ödediğini söyleyen Dilfiruz Çelikkıran, “Daha önce insanlar topladılar onlar yardımcı oldu. Onlar ödediler. Komşular yiyecek getirdiler. Yağ getirdiler. Şeker, çay getirdiler. Para verdiler. Allah razı olsun” şeklinde konuştu.

“Sığınma evleri, bakım evleri o tür yerlere alabilirsek daha güzel olacak”

Yapılan yardımları mahallelinin bir sefer yaptığını ve devamlı olamayacağını söyleyen Malkoçoğlu Mahallesi Muhtarı Ali Erzen, şöyle konuştu: “Bu teyzemiz 8 ay oldu bizim mahallemize taşınalı. Yeğeninin yanında kalıyordu. Yeğeninin de maddi durumu zayıf olduğu için ayrılmak zorunda kaldı. Biz de vatandaşlar olarak bir yer temin ettik. Teyzenin hiçbir şeyi yoktu. Halısı, battaniyesi, çekyatı, sobası hiçbir malzemesi yoktu. Belediyemiz, mahallemizin halkından biz bunları temin ettik. Belli bir kirasını ödedik. Tabi ki yardıma devamlı ihtiyacı var. Biz halk olarak, vatandaş olarak geçici olarak yardım yapabiliyoruz. Devlet tarafından devamlı bir yardım yapılması gerekiyor. Devletin sığınma evleri, bakım evleri o tür yerlere alabilirsek daha güzel olacak. Vatandaşlar halı getirdi, kömür getirdi, battaniye getirdi. Birisi bir miktar para getirdi kirasını ödedik. Bunu geçici olarak yapabildik ancak. Devamlı yapma şansımız yok.”