Balıkesir Altıeylül İlkokulu 5-C sınıfı öğrencileri tarafından düzenlenen buluşma gününde duygu dolu anlar yaşandı. Duygu dolu anların yaşandığı buluşmada öğrenciler ve öğretmenlerinin heyecanı gözlerinden okunuyordu. Buluşmaya çocuklarıyla ve eşleriyle katılan öğrencilerde oldu. Yıllar sonra sınıflarındaki eski sıralarına oturan öğrenciler öğretmenlerinin gelmesiyle birlikte ayağa kalktı. Eski günlerin yad edildiği buluşmada akıllarda kalan hatıralar aktarıldı. 84 yaşında ki sınıf öğretmeni Müşerref Şentürk öğrencilerine ilk öğretmenliğe başladığı zor yılları anlattı. Gittiği yerlerde çok sıkıntı çektiğini ifade eden Şentürk “Balıkesir’e geldiğim zaman mutlu bir hayat yaşamaya başladım. 26 Eylül 1958 yılında Adana Öğretmen okulundan mezun oldum. Yatakhanemizde soba bile yoktu mevsimin sıcaklığından. 28 Ekim 1958 yılında İzmir’in Çileme Köyüne tayin oldum. Ben okulu tahtasıyla, sırasıyla alacağım zannettim. Baktım ne sıra ne sandalye nede tahta var. O kadar üzüldüm ki annem bana kızım öğretmenliği bırak bu köyden dönelim dedi. 5-6 yıl mecburi hizmetim vardı”dedi.

"Cetvel de vurdum, kulak da çektim"

Öğretmenliğin duygusal bir meslek olduğuna dikkat çeken Şentürk, “İnanın çocuklarım olsaydı onları sizler kadar rahat büyütüp, sınıflarına rahat gidip, rahatça ders yapamazdım. Evladım yok sizlersiniz, oğlum yok erkekler birer oğlum. Sizleri çok sevdim. Bilmiyorum ama yanlış işlerde biraz kızmışımdır cetvel vurduğum da olmuştur. Kulaklarınıza asıldığım günlerde olmuştur muhakkak. Ama buna rağmen sizleri çok seviyordum bayramlarda öpüyordum sizleri” şeklinde konuştu.

"Yıllar sonra açıklanan kıskançlık itirafı"

Sevgi Döker, Altıeylül İlkokulundan 1972 yılında mezun olduğunu belirterek, “Öğretmenimizle 8 yıl önce bir gün Akçay’da karşılaştım. Daha sonra devam etti kendisiyle görüşmelerimiz başladı. Ardından arkadaşlarımızı toplamaya başladık sosyal medya sayesinde bir birimizi bulduk. Bundan 4 sene evvel bir küçük toplantımız oldu arkadaşlarla şimdide daha büyük olarak öğretmenimizin diğer öğrencileri ile birlikte 4 dönem öğrencileri burada. Onlarla birlikte toplandık. İçimde yıllar öncesinden kalan küçük bir kıskançlık ve haset kaldı. O da Kızılay Kolu başkanı oldum, Temizlik kolu başkanı oldum, sınıf başkanı olamadım. Şimdi kendimi sınıf başkanı ilan ediyorum”dedi.

Buluşmaya Antalya’dan kayılan 1972 yılı mezunu Atilla Gönültaş, “Beni buraya getiren tek şey öğretmenimiz ve arkadaşlarımız. Öncelikle burada okumuş olan ve vefat eden arkadaşlarımızı rahmetle anıyorum. Artık hepimiz yaşlandık. Ne mutlu bize hala öğretmenimiz sağlık ve sıhhat içinde. Onu hepimiz çok seviyoruz”şeklinde konuştu.

1977 yılı mezunu Ayla Saylan Pazarcık ise “Biz yaklaşık olarak 2 yıldan beri bunu artık geleneksel hale getirdik. Öğretmenimiz çok değerli bir öğretmen. Bende öğretmenim bu mesleği ondan öğrendim diyebilirim. Ondan feyz aldım”dedi.