T.C
YARGITAY
7. CEZA DAİRESİ
ESAS NO:2014/6189
KARAR NO:2015/239
KARAR TARİHİ:22.01.2015

> CEZA EVİNDEN FİRAR EDEN MAHKUM -- DENETİMLİ SERBESTLİKTEN YARARLANIP YARARLANMAYACAĞI

5275 SK 105/A


ÖZETİ: Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği'nin 8/e maddesi gereğince kapalı veya açık kurumlardan firar edenlerin açık kurumlara ayrılamayacağı, bu nedenle hükümlünün 5275 sayılı Kanunun 105/a maddesine eklenen geçici 4. maddesinden yararlanamayacağı.

Hükümlünün veya tutuklunun kaçması suçundan sanık N.T.'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 292/1. maddesi uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair, Çanakkale 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 28.06.2010 tarihli ve 2009/843 esas, 2010/224 sayılı kararının infazı sırasında, hükümlü tarafından infazının denetimli serbestlik tedbiri hükümleri uygulanarak yapılmasına yönelik talepte bulunulması üzerine, talebin kabulü ile hükümlünün cezasının hak ederek salıverilme tarihine kadar denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına ilişkin, Çanakkale İnfaz Hakimliğinin 07.03.2013 tarihli ve 2013/535-534 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulüne, 07.03.2013 tarihli ve 2013/535-534 sayılı kararın ortadan kaldırılmasına, hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna iadesine dair, Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin 14.03.2013 tarihli ve 2013/202 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;

Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesince, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği'nin 8/e maddesi gereğince kapalı veya açık kurumlardan firar edenlerin açık kurumlara ayrılamayacağı, bu nedenle hükümlünün 5275 sayılı Kanunun 105/a maddesine eklenen geçici 4. maddesinden yararlanamayacağından bahisle itirazın kabulüne karar verilmiş ise de;

Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliği'nin "Açık kuruma ayrılamayacak hükümlüler" kenar başlıklı 8. maddesinin (e) bendinde yer alan "Eğitimevleri hariç kapalı veya açık kurumlardan firar edenler, ..açık kurumlara ayrılamaz." şeklindeki hükmün, kişinin infaz edilmekte olan cezası sırasında firar etmesi halinde, infaz edilmekte olan cezası bakımından açık infaz kurumuna ayrılamayacağına ilişkin olduğu, somut olayımızda; kasten öldürme ve bu suça iştirak suçundan Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin 13.06.2006 tarihli ve 2005/534 esas, 2006/335 sayılı ilâmı ile verilen 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasının infazı sırasında cezaevinden firar etmesi nedeniyle, hükümlü N.T'in Çanakkale 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 28.06.2010 tarihli ve 2009/843 esas, 2010/224 sayılı ilamı ile 6 ay hapis cezasına mahkum edildiği ve bu cezasının infaz edilmekte olduğu, daha önce (kasten öldürme ve bu suça iştirak suçunun infazı sırasında) cezaevinden firar ettiğinden bahisle anılan Yönetmeliği'nin 8. maddesinin (e) maddesi dayanak gösterilerek, hükümlünün 5275 sayılı Kanun'un 105/a maddesinden yararlanamayacağı gerekçesiyle itirazın kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 27.05.2013 tarih ve 2013/8364/33869 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.06.2013 tarih ve 2013/199285 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Çanakkale Ağır Ceza Mahkemesinin 14.03.2013 tarih ve 2013/202 değişik iş sayılı kararı usul ve kanuna uygun olup, kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden REDDİNE, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




kararara.com