YARGITAY 11. Hukuk Dairesi
ESAS: 2014/12959
KARAR: 2014/18887


Taraflar arasında görülen davada ...2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 12/12/2013 tarih ve 2012/133-2013/283 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili şirket ile Türkiye Futbol Federasyonu arasında 16.12.2011 tarihinde imzalanan sözleşme uyarınca yurt içi ve yurt dışında televizyon başta olmak üzere ve diğer tüm mecralarda herhangi bir yolla yayın ve haber amaçlı görüntü satış haklarının münhasır lisansını elinde bulundurduğunu ve FSEK 80. maddesi gereğince bağlantılı hak sahibi olduğunu, “Türkiye Futbol Federasyonu Ziraat Türkiye Kupası” kapsamında 16.05.2012 tarihinde Fenerbahçe-Bursaspor arasında oynanan ve müvekkili şirkete ait televizyon kanalı olan ...'den canlı yayınlanmış olan futbol müsabakasına ait görüntülerin davalıya ait internet sitesinde izinsiz ve hiçbir bedel ödenmeksizin 3 dakika 25 saniye süresince kullanıldığını ileri sürerek, 5.000 USD tutarındaki maddi tazminat ile 100.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, davaya konu yayının 5846 Sayılı FSEK'nin 37. maddesi gereği haber mahiyetinde yapıldığını, yayının hukuka uygun olduğunu, ayrıca söz konusu yayın nedeniyle müvekkil şirketin hiçbir ad altında bir gelir elde etmediğini, tazminat taleplerinin fahiş olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.

Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davacı ile T.F.F. arasındaki sözleşmeye göre yayıncının, sözleşme kapsamındaki müsabaka ve maçlarda görüntü sinyali üretme hakkına münhasıran sahip olacağı ve Federasyona yazılı bildirim şartıyla sözleşmeye uygun olarak üçüncü kişilere pazarlama hakkının bulunduğu, sözleşmenin 6. maddesine göre yayın hakkı bedeli olarak 11.160.715 ABD Doları+ KDV'nin taksitler halinde ödenmesinin kabul ve taahhüt edildiği, ödemenin 7. maddeye göre ödeme tarihinde geçerli TCMB efektif döviz satış kuru karşılığı TL olarak ödeneceği, sözleşmenin ihlali halinde cezai şart ödeneceği belirtilmiş ve 16. maddenin 2-4 fıkraları ile haber amaçlı görüntü başlığı altında düzenleme yapıldığı, dosyaya eklenen CD içeriğinde 1 dakika 11 saniye uzunluğunda dava konusu maçta atılan iki gole ilişkin görüntülerin bulunduğu ...net1 isimli video ile 2 dakika 13 saniye uzunluğunda dava konusu maçta atılan 4 gole ait görüntülerin ...TV logosu ile ... net2 isimli videolarının bulunduğu, görüntülerin toplam uzunluğunun 3 dakika 24 saniye olduğu, haber yapma mahiyetinde olmayan bu yayının, bilirkişi heyetince yapılan hesaplamada sözleşme gereği görüntü bedelinin dakikası 5000 USD'den 17.000 USD olarak belirlendiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile FSEK 68. maddesi uyarınca hesaplanan rayiç bedelin 3 katı olan 51.000 USD'nin ve takdiren belirlenen 10.000 TL manevi tazminatın faizi ile birlikte davalıdan alınmasına, fazlaya ilişkin talebin reddine ve hükmün ilanına karar verilmiştir.

Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.

2- Dava, telif hakkından doğan tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı gerekçe ile karar verilmiştir. Ancak dava dilekçesinde talep edilen maddi tazminat tutarı 5.000 USD olup, davacı tarafından müddeabih de ıslah edilmediği halde, bilirkişi tarafından saptanan 17.000 USD rayiç bedelin 3 katı tutarında maddi tazminata hükmedilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.

3- Ayrıca, F.SE.K.'in 80. maddesi uyarınca, radyo tv yayıncısının yayınları üzerinde manevi hakkı bulunmadığı gözetilmeksizin, davacı yayıncı yararına manevi tazminata hükmedilmesi de doğru olmamış, kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) ve (3) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 03.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


kararara.com