Yukarıda alıntıladığım kanun maddesi gayet açık aslında. Haksız ihtiyati tedbirden kaynaklanan tazminat davasına bakmakla yükümlü görevli ve yetkili mahkeme esas kararı veren mahkemedir. Ancak gelin görün ki uygulama ne yazık ki kanuna uygun bir şekilde işleyemiyor. Sebebi ise UYAP.
Malumunuz üzere Adliyelerde tevzi büroları kurulduktan sonra, yeni dava açmak için tevzi bürolarına başvuruyoruz. Tevzi büroları da ilgili nöbetçi mahkemelerden birine yönlendiriyor ve yeni dava açma isteğimizi bu şekilde gerçekleştiriyoruz. Ancak ne yazık ki yukarıda alıntıladığım kanun maddesi gibi bazı davalarda görevli mahkeme kanunca özel olarak belirlenmiş olmasına rağmen o mahkemede istediğimiz davayı açamıyoruz. Çünkü normlar hiyerarşisinin en üst basamağında yer alan UYAP buna izin vermiyor. Tevzi bürosunda çalışan memurların görevli mahkemeyi seçme gibi bir yetkisi bulunmadığı için açamazsınız diyor.
Bu tür durumlarda biz de haliyle farklı yollara başvurmak durumunda kalıyoruz. İki farklı çözüm yolu var: Ya açacağımız yeni davayı tevzi bürosunda görevli memur arkadaşla birlikte sayısal loto misali esas kararı veren mahkemeye düşürmeye çalışıyoruz; ya da davamızı tevzi bürosunun normal işleyişindeki gibi açıp UYAP’ın görevlendirdiği mahkemeden ivedilikle görevsizlik kararı verip, görevli mahkemeye göndermesini talep ediyoruz.
Anlattığım fıkra gibi olay aslına bakarsanız ne yazık ki sıkça yaşanan sıkıntıların trajikomik hali. Evet, UYAP gayet güzel bir sistem; takılsa da, donsa da hatta bazen günlerce giriş yapılamasa da seviyoruz UYAP’ı. Ancak bu ve buna benzer sorunların fazlalığı usul ekonomisi ilkesiyle çelişen çok fazla uygulamaya neden olmakta, daha da acısı süreli işlerde hak kayıplarına yol açmakta.
Önerim şudur ki, UYAP çözüm merkezi bu gibi sorunlarda aktif olarak rol alıp sorunları ivedilikle çözüme kavuştursun. Hatta UYAP’taki sistemsel sıkıntıların hak kayıplarına yol açtığı durumlarda söz konusu kayıtlar, geriye dönük bir biçimde kaybedilen hakkın yeniden tesisi için delil niteliğinde olsun. Ayrıca sistemsel sorunların onarımı hususunda avukatlardan ve adliye memurlarından geri dönüşler alınsın ki daha işlevsel bir sisteme kavuşabilelim.
Stj. Av. M.Burak EFE / hukukihaber.net
Malumunuz üzere Adliyelerde tevzi büroları kurulduktan sonra, yeni dava açmak için tevzi bürolarına başvuruyoruz. Tevzi büroları da ilgili nöbetçi mahkemelerden birine yönlendiriyor ve yeni dava açma isteğimizi bu şekilde gerçekleştiriyoruz. Ancak ne yazık ki yukarıda alıntıladığım kanun maddesi gibi bazı davalarda görevli mahkeme kanunca özel olarak belirlenmiş olmasına rağmen o mahkemede istediğimiz davayı açamıyoruz. Çünkü normlar hiyerarşisinin en üst basamağında yer alan UYAP buna izin vermiyor. Tevzi bürosunda çalışan memurların görevli mahkemeyi seçme gibi bir yetkisi bulunmadığı için açamazsınız diyor.
Bu tür durumlarda biz de haliyle farklı yollara başvurmak durumunda kalıyoruz. İki farklı çözüm yolu var: Ya açacağımız yeni davayı tevzi bürosunda görevli memur arkadaşla birlikte sayısal loto misali esas kararı veren mahkemeye düşürmeye çalışıyoruz; ya da davamızı tevzi bürosunun normal işleyişindeki gibi açıp UYAP’ın görevlendirdiği mahkemeden ivedilikle görevsizlik kararı verip, görevli mahkemeye göndermesini talep ediyoruz.
Anlattığım fıkra gibi olay aslına bakarsanız ne yazık ki sıkça yaşanan sıkıntıların trajikomik hali. Evet, UYAP gayet güzel bir sistem; takılsa da, donsa da hatta bazen günlerce giriş yapılamasa da seviyoruz UYAP’ı. Ancak bu ve buna benzer sorunların fazlalığı usul ekonomisi ilkesiyle çelişen çok fazla uygulamaya neden olmakta, daha da acısı süreli işlerde hak kayıplarına yol açmakta.
Önerim şudur ki, UYAP çözüm merkezi bu gibi sorunlarda aktif olarak rol alıp sorunları ivedilikle çözüme kavuştursun. Hatta UYAP’taki sistemsel sıkıntıların hak kayıplarına yol açtığı durumlarda söz konusu kayıtlar, geriye dönük bir biçimde kaybedilen hakkın yeniden tesisi için delil niteliğinde olsun. Ayrıca sistemsel sorunların onarımı hususunda avukatlardan ve adliye memurlarından geri dönüşler alınsın ki daha işlevsel bir sisteme kavuşabilelim.
Stj. Av. M.Burak EFE / hukukihaber.net
