ŞİRKET MÜDÜRÜNÜN ŞİRKETE AİT ARAÇLARI ÖZEL İŞLERİNE TAHSİS ETMESİ - GÖREVİNDEN AZLEDİLMESİ

ÖZET: Davacı taraf, davalının şirket ortağı, yönetim kurulu üyesi ve genel müdürü olduğunu, şirkete ait araçları eşi ve kızına tahsis ettiğini, masraflarının ise şirketten karşılandığını ileri sürerek işbu davayı açmış olup, mahkemece davacının iddiasını ispatlamayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Oysa, davalı her ne kadar kendisine genel müdürlük sözleşmesi uyarınca tahsis edilen tek araç dışındaki diğer şirket araçlarını kullanmadığını savunmuş ise de, genel müdürlük görevinden azlinden sonra düzenlenen 12.04.2011 tarihli tutanakta davalıya tahsis edilen araç dışında başka araçlarında şirkete teslim edilmiş olması, davada dinlenen tanıkların şirkete ait araçların davalının yakınları tarafından kullanıldığını ifade etmesi ve dava konusu araçlardan bir tanesinin OGS kaydının da davalının kızı adına düzenlenmesi karşısında davacının iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddi isabetli bulunmamaktadır.

Taraflar arasında görülen davada İstanbul(Kapatılan) 28. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02/04/2013 tarih ve 2011/437-2013/86 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 28.11.2014 günü hazır bulunan davacılar vekili Av. H.. E.. ile davalı vekili Av. B.Ş.. dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacılar vekili, davalının ... Dış Tic. AŞ'nin ortağı, yönetim kurulu üyesi ve genel müdürü olduğunu, şirket adına alınmış üç aracın davalının eşi ve kızına tahsis edildiğini, masrafların şirket kasasından ödendiğini, genel kurulda davalının ibra edilmediğini, sorumluluk davası açılmak üzere izin verildiğini ileri sürerek, 47.834,19 TL'nin davalıdan alınarak şirkete ödenmesini talep ve dava etmiştir. 

Davalı vekili, davacının iddiasını ispatlaması gerektiğini, iddiaların gerçek dışı olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir. 

Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, şirkete ait araçların davalının kızı ve eşine tahsis edilip masrafların şirket tarafından karşılandığı yönünde yeterli delil olmadığı, davanın ispatlanamadığı gerekçesiyle, davanın reddine kararı verilmiştir. 

Kararı, davacılar vekili temyiz etmiştir. 

Davacı taraf, davalının şirket ortağı, yönetim kurulu üyesi ve genel müdürü olduğunu, şirkete ait araçları eşi ve kızına tahsis ettiğini, masraflarının ise şirketten karşılandığını ileri sürerek işbu davayı açmış olup, mahkemece davacının iddiasını ispatlamayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Oysa, davalı her ne kadar kendisine genel müdürlük sözleşmesi uyarınca tahsis edilen tek araç dışındaki diğer şirket araçlarını kullanmadığını savunmuş ise de, genel müdürlük görevinden azlinden sonra düzenlenen 12.04.2011 tarihli tutanakta davalıya tahsis edilen araç dışında başka araçlarında şirkete teslim edilmiş olması, davada dinlenen tanıkların şirkete ait araçların davalının yakınları tarafından kullanıldığını ifade etmesi ve dava konusu araçlardan bir tanesinin OGS kaydının da davalının kızı adına düzenlenmesi karşısında davacının iddiasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddi isabetli bulunmamaktadır. 

Bu itibarla, mahkemece davalının hukuki durumunun yukarıda yapılan açıklamalar nazara alınarak değerlendirilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmelerle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. 

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, takdir olunan 1.100,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınıp davacılara verilmesine, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacılara iadesine, 28.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



kararara.com