TEKERRÜR OLUŞMASININ KOŞULLARI

ÖZET : İkinci suçun işlendiği tarihten sonra kesinleşen mahkumiyetler; 18 yaşından küçüklerin işlediği suçlar; infaz süreli hapis cezası; adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümleri tekerrüre esas oluşturmaz.

Y.CGK. E: 2010/1-10 K: 2010/7 T: 26.01.2010

1- Sanık Şaban'ın maktul İsmail'i kasten öldürmek suçundan 5237 sayılı TCY'nin 81. maddesi gereğince müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına, hakkında 5237 sayılı TCY'nin 53/1, 2. maddesinin uygulanmasına, Cumayeri Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2006/24-66 sayılı tekerrüre esas mahkumiyet hükmü nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCY'nin 58/1. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,

2- Sanık Şaban'ın korku, kaygı ve panik yaratabilecek tarzda silahla ateş etmek suçundan 5237 sayılı TCY'nin 170/1-c maddesi gereğince 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, hakkında 5237 sayılı TCY'nin 53/1, 2. maddesinin uygulanmasına, Cumayeri Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2006/24- 66 sayılı tekerrüre esas mahkumiyet hükmü nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCY'nin 58/1. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,

3- Sanık Şaban'ın ruhsatsız ateşli silah bulundurmak ve taşımak suçundan 6136 sayılı Yasa'nın 13/1. maddesi gereğince 3 yıl hapis ve 450 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, hakkında 5237 sayılı TCY'nin 53/1, 2.maddesinin uygulanmasına, Cumayeri Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2006/24-66 sayılı tekerrüre esas mahkumiyet hükmü nedeniyle hakkında 5237 sayılı TCY'nin 58/1. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmasına, tutuklu kaldığı ve kalacağı sürelerinin 5237 sayılı TCY'nin 63. maddesi gereğince cezasından mahsubuna ilişkin, Düzce Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilen 12.12.2006 gün ve 238-342 sayılı hüküm, Sanık Şaban hakkında kısmen re'sen temyize tabi olmasının yanında, katılanlar Ümmühan ve Hüseyin vekili ile sanık Şaban müdafii tarafından da temyiz edilmekle, dosyayı inceleyen Yargıtay Birinci Ceza Dairesi'nce 03.07.2008 gün ve 6677-5615 sayı ile; M toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Şaban'ın kasten öldürme, korku, kaygı ve panik oluşturacak şekilde silahla ateş etme, 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç nitelikleri tayin, cezayı azaltıcı sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık Raşit'in suç delillerini gizleme kastıyla hareket etmediği, delilleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Şaban müdafiinin öldürme suçunun vasfına, korku, kaygı ve panik oluşturacak şekilde ateş etme suçunun oluşmayacağına, vesaireye yönelen, müdahiller Hüseyin ve Ümmühan vekilinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, kısmen re'sen de temyize tabi bulunan CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak

a)53/1-c maddesinde sayılan haklarla ilgili kısıtlılık süresinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla tahüyesine kadar olmasına,

b) 58. maddenin uygulanmasına dair hüküm fıkralarına * sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına' ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle düzeltilen hükümlerin tebliğ namedeki düşünce gibi onanmasına" karar verilmiştir.

Yargıtay C.Başsavcılığınca 24.12.2009 gün ve 275639 sayı ile; "'İtiraza konu uyuşmazlık, suç tarihinde kesinleşmemiş bulunan hükmün tekerrüre esas alınması noktasındadır. Yerel mahkemenin tekerrüre esas almış olduğu ilk suça ilişkin, Cuma yeri Asliye Ceza Mahkemesinin 12.04.2006 gün ve 24-66 sayılı kararının 08.05.2006 tarihinde kesinleştiği; ikinci suça ilişkin hükmün konusu suçların tarihinin ise 14.03.2006 olduğu anlaşılmaktadır. 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi uyarınca kişinin mükerrir sayılması için ilk hükmün kesinleşmesinden sonra ikinci suçun işlenmesi gerektiği halde ikinci suçun suç tarihi itibarıyla ilk suça ilişkin hüküm kesinleşmemesi nedeniyle mükerrir sayılmayacağından TCK'nın 58. maddesinin uygulanması yasaya aykırılık oluşturmaktadır" gerekçeleri ile itiraz yasa yoluna başvurularak, Yargıtay Birinci Ceza Dairesi'nin 3.07.2008 gün ve 2007/6677 esas - 2008/5615 sayılı kararının kaldırılmasına, Düzce Ağır Ceza Mahkemesi'nin 12.12.2006 gün ve 238-342 sayılı kısmen re'sen de temyize tabi bulunan sanık Şaban'ın cezalandırılmasına ilişkin hükümlerin hak yoksunlukları nedeniyle 5237 sayılı TCY'nin 53/3. Maddesi gözardı edilerek 53/1-c maddesinde belirtilen kısıtlamanın cezanın infazı süresince sürdürülmesi ve şartları bulunmadığı halde 5237 sayılı TCY'nin 58. maddesinin uygulanması nedeniyle bozulmasına, ancak aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'nin 322. Maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak;

a) 53/1-c maddesinde sayılan haklarla ilgili kısıtlılık süresinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla tahliyesine kadar olmasına, ibaresinin

eklenmesi;

c) 5237 sayılı TCY'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hükümlerden çıkartılması; Suretiyle düzeltilerek onanmasına, karar verilmesi talep olunmuştur.

Dosya Yargıtay Birinci Başkanlığı'na gönderilmekle, Ceza Genel Kurulu'nca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.

Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nca çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, esas itibariyle sanık Şaban hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.

İtirazın kabulü halinde Özel Daire kararının kaldırılmasının gündeme gelecek olması nedeniyle, Özel Daire'ce düzeltilmiş olan bu hususta da Ceza Genel Kurulu'nca zorunlu olarak bir karar verilmesi gerekeceğinden; 5237

sayılı TCY'nin 53. maddesinin itirazda bu zorunluluk nedeniyle belirtildiği nazara alınarak yapılan incelemede;

5237 sayılı TCY'nin 58. maddesi uyarınca; Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hükmün kesinleşmesinden sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanacaktır. Tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceki hükmün kesinleşmesi ve ikinci suçun kesinleşmeden sonra işlenmesi yeterli olup, cezanın infaz edilmiş olmasına gerek bulunmamaktadır. Ancak beş yıldan fazla süreyle hapis cezasına mahkumiyet halinde cezanın infaz edildiği tarihten itibaren beş yıl, beş yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına mahkumiyet halinde ise, cezanın infaz tarihinden itibaren üç yıl geçmekle ve yine fiili işlediği sırada on sekiz yaşını doldurmamış kişiler hakkında tekerrür hükümleri uygulanmayacak, mükerrir sanık hakkında, sonraki suç nedeniyle yasa maddesinde seçimlik ceza olarak hapis veya adli para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunacak, hükmolunan ceza mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilecek, ayrıca hükümlü hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanacaktır. Dosyanın incelenmesinde, tekerrüre esas alınan hükmün, Cumayeri Asliye Ceza Mahkemesi'nin 12.04.2006 gün 24- 66 sayılı hükmü olduğu, sanığın 05.03.2003 tarihinde işlediği 6136 sayılı Yasa'ya aykırılık suçundan, 6136 sayılı Yasa'nın 13/1, 765 sayılı TCY'nin 59 ve 647 sayılı Yasa'nın 4. maddeleri gereğince 2985 YTL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bu hükmün, 19.06.2006 tarihinde kesinleştiği, sanığın incelenen adli sicil kaydında birçok mahkumiyeti bulunmakta ise de, bunlardan büyük bir kısmında 2253 sayılı Yasa'nın 12 ve 765 sayılı TCY'nin 55/3. maddelerinin uygulandığı, bir kısmının infaz tarihinden itibaren ise 3 yıldan fazla sürenin geçmesi nedeniyle tekerrüre esas oluşturmayacakları, tekerrüre esas alınan hükmün ise ikinci suç tarihiolan 14.03.2006 tarihinden sonra 19.06.2006 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle 5237 sayılı TCY'nin 58. maddesinin uygulanma koşullarının oluşmadığı anlaşılmaktadır.

Bu itibarla Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının kabulü ile Yargıtay Birinci Ceza Dairesi'nin 03.07.2008 gün ve 6677- 5615 sayılı düzelterek onama kararının kaldırılmasına, yerel mahkeme hükmünün bozulmasına, yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu konuda Ceza Genel Kurulu'nca da 1412 sayılı CYUY'nin 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki hükümlerden 5237 sayılı TCY'nin 58. Maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılması ve hükümlere "sanığın kendi altsoyu üzerinde 5237 sayılı Yasa'nın 53/1. fıkrasının (c) bendindeki haktan şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltilerek onanmasına karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

1-Yargıtay C.Başsavcılığı itirazının KABULÜNE ,

2-Yargıtay Birinci Ceza Dairesi'nin 03.07.2008 gün ve 6677-5615 sayılı düzelterek onama kararının KALDIRILMASINA ,

4-Düzce Ağır Ceza Mahkemesi'nin 12.12.2006 gün ve 238-342 sayılı kararının sanık Şaban hakkındaki hükümlerle Igili olarak BOZULMASINA ,

6-Yeniden yargılama gerektirmeyen bu konuda, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY'nin 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık Şaban hakkındaki Hükümlerden, "5237 sayılı TCY'nin 58/1. maddesi gereğince tekerrür hü-kümlerinin uygulanmasına" ibarelerinin çıkartılması ve hükümlere "sanığın kendi altsoyu üzerinde 5237 sayılı Yasa'nın 53/1. fıkrasının (c) bendindeki haktan şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltilerek ONANMASINA ,

8-Dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay C.Başsavcılığı'na TEVDİİNE , 26.01.2010 günü yapılan müzakerede oybirliğiyle karar verildi.

Karara ulaşmak için tıklayınız .

istanbulbarosu.org.tr

TEKERRÜR OLUŞMASININ KOŞULLARI

GÜNÜN YARGITAY KARARI: TEKERRÜR OLUŞMASININ KOŞULLARI

Danıştay 4. Dairesi'nin 2025/1577 E., 2025/3191 K. sayılı kararı

Danıştay 4. Dairesi'nin 2023/13684 E., 2025/2718 K. sayılı kararı

Danıştay 4. Dairesi'nin 2023/13210 E., 2024/3961 K. sayılı kararı

Danıştay 4. Dairesi'nin 2023/12949 E., 2025/1978 K. sayılı kararı

Danıştay 4. Dairesi'nin 2025/418 E., 2025/1074 K. sayılı kararı

Danıştay 4. Dairesi'nin 2023/10703 E., 2025/1284 K. sayılı kararı

Danıştay 4. Dairesi'nin 2023/10825 E., 2025/1977 K. sayılı kararı

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi'nin 2017/4360 E., 2017/7767 K. sayılı kararı

Yargıtay 10. Ceza Dairesi'nin 2009/5405 E., 2010/710 K. sayılı kararı

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi’nin 2022/154 E., 2022/6985 K. sayılı kararı