T.C.
Yargıtay
1. Ceza Dairesi
2022/9996 E., 2023/1779 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. ... 59. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.05.2016 tarihli ve 2015/277 Esas, 2016/265 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
2. ... 59. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.05.2016 tarihli ve 2015/277 Esas, 2016/265 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 3. Ceza Dairesinin 16.11.2020 tarihli ve 2020/13118 Esas, 2020/16424 Karar sayılı kararı ile "ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilemediğinden sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 29 uncu maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari hadden uygulanması gerektiği, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması" nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. ... 59. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.02.2021 tarihli ve 2020/629 Esas, 2021/134 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 86 ncı maddesinin birinci fıkrası, 86 ncı maddesinin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 58 inci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, meşru savunma ve vesaireye ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın, bayan kuaförü işletmeciliği yaptığı, katılanın ise kız arkadaşının kuaförün kullanılmayan kısmında geçici olarak kaldığı, sanığın, kuaförde kalan kişinin katılanın kız arkadaşı olduğunu bilmediği, katılanın kuaförün üst katına çıkarken sanık ile karşılaştığı ve taraflar arasında ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilemediği tartışma başladığı, sanığın demir çubukla vurduğu, katılanın ise yumruk attığı, her ikisinin de yaralandığı belirlenmiştir.
2. Sanık üzerine atılı suçlamayı tevil yoluyla ikrar etmiştir.
3. Adlî Tıp Kurumu ... Adlî Tıp Şube Müdürlüğünün
a. 03.04.2015 tarihli raporuna göre, katılanın, sağ frontalde 2 ve 1 cmlik kesi, şişlik ve hassasiyet, sol vertekste 2 adet yaklaşık 5 cmlik kesi mevcut olduğu, yaralanmanın, yaşamsal tehlikeye neden olmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek nitelikte olduğu tespit edilmiştir.
b. 03.04.2015 tarihli diğer raporuna göre, sanığın, sol göz kapağında hafif hiperemi mevcut olduğu, yaralanmanın, yaşamsal tehlikeye neden olmadığı, basit tıbbî müdahale ile giderilebilecek nitelikte olduğu tespit edilmiştir.
4. Kollukça düzenlenen tutanaklar, adli sicil kaydı dosyada mevcuttur.
IV. GEREKÇE
1. Hukuka uygunluk nedenlerinden biri olarak 5237 sayılı Kanun'un 25 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen meşru savunmanın yargısal kararlarda ve öğretide; bir kimsenin, gerek kendisine gerek başkasına ait bir hakkı hedef alan, gerçekleşen ya da gerçekleşmesi veya tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı, saldırı ile eş zamanlı olarak hâl ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde, kendisinden veya başkasından uzaklaştırmak mecburiyetiyle saldırıda bulunan kişiye karşı işlediği ve hukuk düzenince meşru kabul edilen fiiler olarak kabul edilmesi karşısında, somut olayda, taraf beyanlarına göre her biri diğerinin ilk önce vurduğunu beyan ettiği, ayrıca katılanın yumruk kullanmasına karşın sanığın orantısız şekilde demir çubuk kullandığından, Mahkemece 5237 sayılı Kanun'un 25 nci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen meşru savunma hükümlerinin uygulanmamasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle ... 59. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.02.2021 tarihli ve 2020/629 Esas, 2021/134 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
06.04.2023 tarihinde karar verildi.