Bazı baroların girişinde bir söz yazmaktadır:
Görevimizi yaparken "kimseye, ne müvekkile, ne hâkime hele ne iktidara tabiiz. Bizim aşağımızda kişilerin varlığı iddiasında değiliz. Fakat hiçbir hiyerarşik üst de tanımıyoruz. En kıdemsizin, en kıdemliden veya isim yapmış olandan farkı yoktur. Avukatlar esir kullanmadılar, fakat efendileri de olmadı".
Meşhur söz Türkiye'ye ilk defa Faruk Erem tarafından "Meslek Kuralları" isimli 1971 tarihli kitabı ile tanıtılmıştır.
Erem, söz konusu alıntıyı, kitabı yazdığı dönemde Bordeaux Baro başkanı olan Jean Moliérac'ın 1947 tarihli Librairie Dalloz'dan yayımlanan "Initiation au Barreau" adlı kitabının 96. sayfasından yaptığını belirtmiştir.
Fakat Moliérac, kitabının 96. sayfasının son kısmında iki numaralı dipnot ile bahsi geçen sözün "Görevimizi yaparken kimseye, ne müvekkile, ne hâkime hele ne iktidara tabiiz. Bizim aşağımızda kişilerin varlığı iddiasında değiliz. Fakat hiçbir hiyerarşik üst de tanımıyoruz." şeklindeki ilk kısmını, dönemin Paris baro başkanı Jules Dufaure'un 1862 yılı adli yıl açılış konuşmasından aldığını açıkça belirtmiştir.
Sözün kalan bölümünün "En kıdemsizin, en kıdemliden veya isim yapmış olandan farkı yoktur." kısmı ise yine Moliérac'ın 97. sayfasının baş kısmında ve atıf yaptığı bir numaralı dipnotta görüleceği üzere yine dönemin Paris baro başkanı Fernand Labori'nin 1912 yılı adli yıl açılış konuşmasından alınmıştır.
Son olarak sözün son "Avukatlar esir kullanmadılar, fakat efendileri de olmadı" kısmı ise yine Moliérac'ın 97. sayfada metin içinde belirttiği gibi, kitabı yazdığı dönemde Paris barosu mensubu bir avukat olan (sonradan adalet bakanlığı ve temyiz mahkemesi başkanlığı da yapan) Pierre Paul Nicolas Henrion de Pansey'in 1769 yılında yazdığı "Éloge de Dumoulin" isimli kitabından (16.yy'da yaşamış hukukçu Charles Dumoulin'a övgü olarak yazılmıştır) alınmıştır.
Özetle, anılan söz Jean Moliérac'ın değildir. Tek bir kişiye de ait değildir. Zaten tek başına bir söz de değildir. Moliérac tarafından kitabının bir kısmında yukarıda isimleri zikredilen üç Fransız hukukçudan arka arkaya alıntılanmış sözlerden ibarettir.
Şahap ALTUNHAN
