5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun “Telekomünikasyon yoluyla yapılan iletişimin denetlenmesi, iletişimin tespiti, dinlenmesi ve kayda alınması başlıklı 135. Maddesine göre, iletişimin dinlenmesi ve kayda alınmasının esas ve usulleri belirlenmiştir.<br /> <br /> Madde 135: (1) (Değişik: 21/2/2014–6526/12 md.) Bir suç dolayısıyla yapılan soruşturma ve kovuşturmada, suç işlendiğine ilişkin somut delillere dayanan kuvvetli şüphe sebeplerinin varlığı ve başka suretle delil elde edilmesi imkânının bulunmaması durumunda, ağır ceza mahkemesi veya gecikmesinde sakınca bulunan hâllerde Cumhuriyet savcısının kararıyla şüpheli veya sanığın telekomünikasyon yoluyla iletişimi (…) dinlenebilir, kayda alınabilir ve sinyal bilgileri değerlendirilebilir. Cumhuriyet savcısı kararını derhâl mahkemenin onayına sunar ve mahkeme, kararını en geç yirmi dört saat içinde verir. Sürenin dolması veya mahkeme tarafından aksine karar verilmesi hâlinde tedbir Cumhuriyet savcısı tarafından derhâl kaldırılır. Bu fıkra uyarınca alınacak tedbire ağır ceza mahkemesince oy birliğiyle karar verilir. İtiraz üzerine bu tedbire karar verilebilmesi için de oy birliği aranır.<br /> <br /> (2) (Ek: 21/2/2014–6526/12 md.) Talepte bulunulurken hakkında bu madde uyarınca tedbir kararı verilecek hattın veya iletişim aracının sahibini ve biliniyorsa kullanıcısını gösterir belge veya rapor eklenir.<br /> <br /> (3) Şüpheli veya sanığın tanıklıktan çekinebilecek kişilerle arasındaki iletişimi kayda alınamaz. Kayda alma gerçekleştikten sonra bu durumun anlaşılması hâlinde, alınan kayıtlar derhâl yok edilir.<br /> <br /> (4) Birinci fıkra hükmüne göre verilen kararda, yüklenen suçun türü, hakkında tedbir uygulanacak kişinin kimliği, iletişim aracının türü, telefon numarası veya iletişim bağlantısını tespite imkân veren kodu, tedbirin türü, kapsamı ve süresi belirtilir. Tedbir kararı en çok iki ay için verilebilir; bu süre, bir ay daha uzatılabilir. (Ek cümle: 25/5/2005 – 5353/17 md.) Ancak, örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenen suçlarla ilgili olarak gerekli görülmesi halinde, mahkeme yukarıdaki sürelere ek olarak her defasında bir aydan fazla olmamak ve toplam üç ayı geçmemek üzere uzatılmasına karar verebilir.<br /> <br /> (5) Şüpheli veya sanığın yakalanabilmesi için, mobil telefonun yeri, hâkim veya gecikmesinde sakınca bulunan hallerde Cumhuriyet savcısının kararına istinaden tespit edilebilir. Bu hususa ilişkin olarak verilen kararda, mobil telefon numarası ve tespit işleminin süresi belirtilir. Tespit işlemi en çok iki ay için yapılabilir; bu süre, bir ay daha uzatılabilir.<br /> <br /> (6) (Ek: 2/12/2014-6572/42 md.) Şüpheli ve sanığın telekomünikasyon yoluyla iletişiminin tespiti, soruşturma aşamasında hâkim, kovuşturma aşamasında mahkeme kararına istinaden yapılır. Kararda, yüklenen suçun türü, hakkında tedbir uygulanacak kişinin kimliği, iletişim aracının türü, telefon numarası veya iletişim bağlantısını tespite imkân veren kodu ve tedbirin süresi belirtilir.<br /> <br /> (7) Bu madde hükümlerine göre alınan karar ve yapılan işlemler, tedbir süresince gizli tutulur.<br /> <br /> (8) Bu madde kapsamında dinleme, kayda alma ve sinyal bilgilerinin değerlendirilmesine ilişkin hükümler ancak aşağıda sayılan suçlarla ilgili olarak uygulanabilir:<br /> <br /> a) Türk Ceza Kanununda yer alan;<br /> <br /> 1. Göçmen kaçakçılığı ve insan ticareti (madde 79, 80),<br /> <br /> 2. Kasten öldürme (madde 81, 82, 83),<br /> <br /> 3. İşkence (madde 94, 95),<br /> <br /> 4. Cinsel saldırı (birinci fıkra hariç, madde 102),<br /> <br /> 5. Çocukların cinsel istismarı (madde 103),<br /> <br /> 6. (Ek: 21/2/2014 – 6526/12 md.) Nitelikli hırsızlık (madde 142) ve yağma (madde 148, 149), (2)<br /> <br /> 7. Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti (madde 188), (2)<br /> <br /> 8. Parada sahtecilik (madde 197), (2)<br /> <br /> 9. (Mülga: 21/2/2014 – 6526/12 md.)<br /> <br /> 10. (Ek: 25/5/2005 – 5353/17 md.) Fuhuş (madde 227),(1)(2)<br /> <br /> 11. İhaleye fesat karıştırma (madde 235), (1) (2)<br /> <br /> 12. Rüşvet (madde 252), (1) (2)<br /> <br /> 13. Suçtan kaynaklanan malvarlığı değerlerini aklama (madde 282),<br /> <br /> 14. (Değişik: 2/12/2014-6572/42 md.) Devletin birliğini ve ülke bütünlüğünü bozmak (madde 302) ,<br /> <br /> 15. (Ek: 2/12/2014-6572/42 md.) Anayasal Düzene ve Bu Düzenin İşleyişine Karşı Suçlar (madde 309, 311, 312, 313, 314, 315, 316), (3)<br /> <br /> 16. Devlet Sırlarına Karşı Suçlar ve Casusluk (madde 328, 329, 330, 331, 333, 334, 335, 336, 337) suçları.<br /> <br /> b) Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanunda tanımlanan silah kaçakçılığı (madde 12) suçları.<br /> <br /> c) (Ek: 25/5/2005 – 5353/17 md.) Bankalar Kanununun 22 nci maddesinin (3) ve (4) numaralı fıkralarında tanımlanan zimmet suçu,<br /> <br /> d) Kaçakçılıkla Mücadele Kanununda tanımlanan ve hapis cezasını gerektiren suçlar.<br /> <br /> e) Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 68 ve 74 üncü maddelerinde tanımlanan suçlar.<br /> <br /> (9) Bu maddede belirlenen esas ve usuller dışında hiç kimse, bir başkasının telekomünikasyon yoluyla iletişimini dinleyemez ve kayda alamaz.<br /> <br /> Aynı kanunun “Müdafiin bürosu ve yerleşim yeri” başlıklı 136. Maddede ise, Şüpheli veya sanığa yüklenen suç dolayısıyla müdafiin bürosu, konutu ve yerleşim yerindeki telekomünikasyon araçları hakkında,<br /> <br /> 135 inci Madde hükmü uygulanamaz. Hükmüne yer verilmiştir.<br /> <br /> Kanunun 136. maddesindeki bu düzenleme, CMK 154 deki düzenlemeye paraleldir. Nasıl ki müdafiin şüpheli veya sanık ile yazışmaları denetime tabi tutulamıyor ve müdafiin bürosunda yapılacak arama özel kurallara bağlı ise (CMK 130), iletişimin dinlenmesi bakımından da,<br /> <br /> CMK 136 daki özel düzenleme kabul edilmiştir. 14.02.2007 gün ve 26434 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren “Ceza Muhakemesi Kanununda Öngörülen Telekomünikasyon Yoluyla Yapılan İletişimin Denetlenmesi, Gizli Soruşturmacı ve Teknik Araçlarla İzleme Tedbirlerinin Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin “Tedbirin kapsamı başlıklı 7. Maddesinin 5. Fıkrasında; “…<br /> <br /> (5) Şüpheli veya sanığa yüklenen suç dolayısıyla suç şüphelisi olmayan müdafiin bürosu, konutu ve yerleşim yerindeki telekomünikasyon araçları hakkında, Ceza Muhakemesi Kanununun 135 inci madde hükmü uygulanamaz….” Şeklindeki yönetmelik düzenlemesi ile mutlak olarak düzenlenmiş olan 135. Maddeye istisna getirilmek istenmiş ise de, İstanbul Barosu tarafından Adalet Bakanlığı aleyhine , yönetmelikte yer alan bir kısım hükümlerle birlikte, 7. Maddenin 5. Bendinde yer alan “suç şüphelisi olmayan” ibaresinin iptali talepli dava açılmış, Danıştay 10. Dairesi, 22.02.2010 tarih, 2007/2795 E. 2010/1399 K. sayılı kararı ile, yasa hükmündeki kesin yasağa rağmen yönetmelik ile, müdafii hakkında, tedbirin uygulanmasının yolunun açıldığı ve bu haliyle müdafiler hakkında da uygulama alanını genişlettiği gerekçesi ile, yönetmeliğin 7. Maddesinin 5. Fıkrasındaki “…suç şüphelisi olmayan…” ibaresinin iptaline karar verilmiş, karar, adalet bakanlığı tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay İdari Dava Daireleri Kurulu’nca yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Adalet Bakanlığı’nın bu hususta düzenleme yetkisi bulunmadığından ve yönetmeliğin dava konusu hükümlerinde hukuka uyarlılık bulunmadığından, kararın onanmasına karar verilmiştir. ( DİDDK 2010/2072 E. 2010/1467 K. 04.11.2010 tarih))<br /> <br /> Sonuç itibarı ile, CMK 136. Madde uyarınca, Şüpheli veya sanığa yüklenen suç dolayısıyla müdafiin bürosu, konutu ve yerleşim yerindeki telekomünikasyon araçlarının dinlenebilmesi, kayda alınmasının önü kapatılmıştır.<br /> <br /> hukukitavsiyeler.com