T.C.
Yargıtay
8. Ceza Dairesi
2021/15718 E., 2023/9427 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/3146 E., 2019/718 K.
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Niğde 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 26.06.2018 tarihli mahkumiyet kararının kaldırılmasına, sanığın atılı suçtan beraatine dair
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin süresinde olduğu, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Niğde Cumhuriyet Başsavcılığının 31.10.2017 tarihli iddianamesi ile hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Niğde 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 26.06.2018 tarihli kararı ile sanık hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan hapisten çevrili 6.000,00 TL adli para cezası ve doğrudan verilen 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
3. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi'nin, 22.03.2019 tarihli kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek sanığın mahkumiyetine ilişkin kararın kaldırılmasına ve sanığın beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanın temyiz isteği; atılı suçun sabit olduğuna ve sanığın cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A) İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanığın, gayrimenkul satış vaadi sözleşmesinde katılana tahsis edileceği belirtilen park alanına aracını park etmek suretiyle atılı suçu işlediği iddiasıyla kamu davası açılmıştır.
2. İlk Derece Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonunda sanığın sübut bulan hakkı olmayan yere tecavüz suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
B) Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
Tapu müdürlüğü tarafından gönderilen katılan ve sanığa ait tapu kayıtlarının incelenmesinde, her iki tapu kütük kayıtlarında da kapalı garajın malikler adına tahsis edildiğine dair herhangi bir şerhin bulunmadığı, ortak yerlerden olan kapalı otopark alanlarının kimler tarafından nasıl kullanılacağına dair site yönetimince usulüne uygun olarak alınmış bir karar da bulunmaması gerekçesiyle sanık hakkında beraat kararı verilmiştir.
IV. GEREKÇE
1. Sanık ile katılanın aynı sitede kendi adlarına kayıtlı dairelerinin olduğu, sitenin altında siteye ait kapalı otoparkın bulunduğu, katılanın otoparkta bulunan C 12 numaralı kapalı garajın daireyi satın aldığında kendisine inşaat firması tarafından tahsis edildiğini ancak burayı sanığın kullandığını beyan ederek şikayetçi olduğu anlaşılmıştır.
Dosyadaki delillere göre, 634 sayılı Kanun'un 6 ncı ve 16 ncı maddeleri de dikkate alındığında, tapu müdürlüğü tarafından gönderilen katılan ve sanığa ait tapu kayıtlarının incelenmesinde, her iki tapu kütük kayıtlarında da kapalı garajın malikler adına tahsis edildiğine dair herhangi bir şerhin bulunmadığı, ortak yerlerden olan kapalı otopark alanlarının kimler tarafından nasıl kullanılacağına dair site yönetimince usulüne uygun olarak alınmış bir karar da bulunmamasına göre atılı suçun yasal unsurlarının oluşmayacağına yönelik Mahkemece kurulan hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi'nin, 22.03.2019 tarihli kararında katılanca öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Niğde 1. Asliye Ceza Mahkemesi'ne, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Adana Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi'ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
30.11.2023 tarihinde karar verildi.
