Kocasakal, 'Adalet Yürüyüşü'nde neden boy göstermedi?

İşte o yazı; Adalet Yürüyüşü'nde neden "boy göstermedim" Hayatım boyunca davranışlarımı, tercihlerimi, kararlarımı kimin ne söyleyeceği, ne düşüneceği üzerine oturtmadığım gibi kişisel ikbal de gözetmedim. Aslında, gündem yönlendirmesi altında kalmadan, ülkenin gerçek sorunları ile ilgili olarak yazmak istediğim başka şeyler var. Ancak bazen araya bu tür yazıları sıkıştırmak gerekiyor. Adalet yürüyüşü ile ilgili görüşümü; doğruluğu ya da yanlışlığı, desteklemek yahut karşı çıkmak gibi gereksiz bir ikileme düşmeksizin kendi bakış açıma göre olması gereken içeriği ve parçaların ı, çıkış ve varış noktalarını Odatv'deki önceki yazımda açıkça ve ayrıntılı olarak belirttim. Tekrar etmeye gerek yok. Okumamış olanlar bu sitede okuyabilirler. Yazımın ana fikri şu idi : “Adalet yürüyüşü fiziksel ve süreli değil, sürekli ve ideolojik bir yolculuktur. Net bir çıkış ve varış noktası ile bir yön duygusu, kimlik ve ideoloji gerektirir. Çıkış noktası anti emperyalizm, varış noktası tam bağımsızlık, ana durakları ise ülkenin bölünmez bütünlüğü, Cumhuriyetin kurucu değerleri, üretim, hakça bölüşüm, emeğe değer vermek, yurttaşlık bilinci ile herkesi kucaklamak, kuvvetler ayrılığı, hukuk devleti ve demokrasidir. Aynı şekilde adalet, hiç bir ayrım gözetilmeksizin herkes için, hatta ona inanmayan ve değer vermeyenler için bile talep edilir ve aranır, ama herkesle aranmaz! Çünkü bir yola hangi amaçla çıktığınız kadar, o yolda kimlerle yürüdüğünüz de önemlidir. Çünkü yollar yürümekle aşınmaz ama belli ilkeleriniz ve tutarlılığınız yoksa amaçlar ve içerik aşınır !” RANTİYELERİ DE ORTAYA ÇIKTI Bu yazımda yürüyüş ile ilgili görüşlerimi; ideolojik, psikolojik ve ilkesel boyutları ile gayet açık ve anlaşılır biçimde, ifade ettiğimi düşünüyorum. Tabi anlama sorunu olmayan ve gerçekten anlamak isteyenler için... Bu yürüyüşle birlikte hemen rantiyeleri de ortaya çıktı! Özellikle anılan yazımdan sonra öyle anlaşılıyor ki, bu yürüyüşte fiziksel olarak boy göstermememden, burada basına poz vermememden dolayı, fırsat bu fırsat denilip "bir yerlerden" düğmeye basılmış, şahsımı hedef haline getirme, karalama ve yıpratma amacıyla bazı eller "ovuşturulmuş", kılıçlar çekilmiş ! Yanlış anlaşılmasın, bu konudaki samimi beklentileri, talepleri, eleştirileri anlayabiliyorum, saygıyla karşılıyor ve not ediyorum. Sözüm iyi niyetli kişilere ve eleştirilere değil, bazı "kasaba politikacıları” ile “sosyal medya-internet kahramanları” na! Yani bu yürüyüşten kendileri için bir siyasi rant ve ikbal elde etmeye çalışan siyaset tüccarlarına ve yatırımcılarına. Nefesleri buram buram popülizm ve ucuz politika kokan "kahraman" lara ! Günlük gelişmelere göre sürekli görüş değiştirip yalpalayanlara, şakşakçılara ! Anadolu'nun o güzelim benzetmesi ile “Sel önünden kütük kapmaya çalışanlara!“ Birazdan bunların karakteristik özelliklerini sıralayacağım. Önce bir şeyi açıklığa kavuşturalım: Önceki yazımda belirttiğim üzere, bu yürüyüş bir siyasi tercihtir ve saygı duyulmalıdır. Ancak her siyasi tercih gibi desteğe ve onaylanmaya da açıktır. Bazı ideolojik nedenlerden, kaygı ve tereddütlerden, ilkesel bir tutumdan kaynaklanan eleştirilere ve tercihlere de... Eğer fiziksel olarak bu yürüyüşte boy göstermemek, "adalet istememe" veya "korkma" olarak nitelendirilebiliyorsa adaletten hiç bir şey anlaşılmamış demektir. Bu durumda da ucuz kahramanlık ve siyasi rant peşindeki bu zatların katıldığı veya desteklediği şey de sadece bir "yürüyüş", üstelik de kendi "ikbal yürüyüşü" olmaktadır ! Bu gibiler, adaleti bir yürüyüşe veya ona katılmaya indirgeyecek kadar adaletin ne olduğundan bihaber olduğu gibi, buradan hareketle lidere yaranmayı, kendi siyasi konumu ve geleceği için rant elde etmeyi mubah görür . Bunu da sığ bir popülizmle ve ucuz kahramanlıkla, abartılı övgü veya yergilerle örtmeye çalışır. Başka bir ifadeyle, bu gibiler için böylesi durumlar bulunmaz bir ucuz kahramanlık gösterisi fırsatıdır. Sahne ışıkları gözünü kamaştırır ve tribünlere oynar! Hayatım boyunca davranışlarımı, tercihlerimi, kararlarımı kimin ne söyleyeceği, ne düşüneceği üzerine oturtmadığım gibi kişisel ikbal de gözetmedim. Doğru veya yanlış, kararlarımı kendi fikrime ve vicdanıma göre aldım ve uygulamaktan, gerektiğinde bedel ödemekten kaçınmadım. Önceliğim hep ülkem, vatanım ve halkım oldu. Bugüne dek defaatle açıkladığım gibi, düşüncelerim, yolum bellidir, nettir. Bu açıdan müsterihim ve değişecek de değilim . Kendimi kimseye bir şeyi ispatlama mecburiyetinde hissetmediğim gibi, siyasi bir ikbal peşinde de olmadığım için hiç kimseye "yaranma" " şirin gözükme " ihtiyacı içinde de değilim. Doğruluğuna inandığım bir şey için dünya başıma yıkılsa inandığımı yapmakta tereddüt etmeyeceğim gibi, doğruluğuna inanmadığım bir şeyi de hiçbir güç veya baskı da bana yaptıramaz ve dayatamaz. " Yönlendirme", "yönetme", "eritme", "formatlama" olmazsa da "yıpratma" amaçlı psikolojik harekatlara da hazırlıklıyım . İLKESİZLİĞİN TELAFİSİ ZORDUR Bugüne dek olduğu gibi, bundan sonra da kimsenin tavsiyesi, talimatı, telkini, algı mühendisliği ve çarpıtmaya bağlı olarak oluşturmaya çalıştığı psikolojik baskılar ve dayatmalar ile de hareket etmeye hiç niyetim yok. Hiçbir çamur veya bulaşık da üstüme yapışmaz. Hukukçu olarak varoluş nedenimiz adalet olduğu gibi meslek pratiğimiz başlı başına bir adalet yürüyüşüdür. Bu konuda şahsımın bugüne kadar sergilediği ve toplumun da tanıklık ettiği duruş ve yürüyüşü anlatmaya veya açıklamaya da gerek duymuyorum. Bu husus, kamuoyunun takdirindedir. Yanlış yapmaktan yahut kamuoyu baskısından korkan doğruyu yapmakta zorlanır. Yapılan bir yanlış düzeltilebilir, ancak ilkesizliğin, siyasi savrulmaların telafisi güçtür çoğu zaman da mümkün değildir ! Neyin ne olduğunu, neyin doğru veya yanlış olduğunu zaman gösterecektir. Ancak bu gerçekleri; kendi siyasi ikballeri, amaçları, şahsi hırs ve arzuları doğrultusunda fırsattan istifade sel önünden kütük kapmaya çalışan kasaba politikacıları anlayamaz. Çünkü: -Kasaba politikacısı adaleti ve cesareti; bir yürüyüşte "boy göstermek" ten ibaret zannedecek, burada boy göstermeyenleri " adalet istememekle " yahut "korkmak" la suçlayacak, "esef edecek" kadar bir "derin" liğe, "çapa" ve "adalet duygusuna(!) " sahiptir ! -Kasaba politikacısı, kişinin yüzüne söyleyemediğini, basın yoluyla gıyabında söyler, dedikodu üretir ! Durumdan istifade "bulaşmayı" ve "sataşmayı" , bu tür siyasi manevraları marifet ve kazanç zanneder. Çünkü başkası üzerinden rant elde edebilme dışında kendi gücü ve birikiminden elde edebileceği bir şey yoktur. Örneğin bugüne dek gerek Türkiye'deki gerekse parti içindeki adaletsizliklere neden ses çıkarmadığını veya başarısızlıkları izah edemez. -Kasaba politikacısı aynada boyunu ve çapını olduğundan uzun görür ! -Kasaba politikacısı okuduğunu anlamaz, üstelik anlamadığını da anlamaz !. Yahut istediği gibi anlar ve çarpıtır. -Kasaba politikacısının ciddi bir çap ve kapasite sorunu vardır. Gönlündeki "arslanı" gizlemeye çalışsa da herkesi potansiyel rakip olarak görür, herkesi kendi gibi zanneder ! Kural tanımadığı için fırsat geldiğinde bel altı vuruşları yapmaktan çekinmez ! -Rol yapsa da kasaba politikacısında gerçekte bir "şaşırma" duygusu yoktur, olamaz. O ne şaşırır, ne de şaşırtır ! -Kasaba politikacısı, sığ popülizm ve fırsatçılık kokan ucuz kahramanlığı, medyaya gülücükler saçıp haber olmayı cesaret zanneder. Bugüne dek kendi yaptıklarına veya yapmadıklarına, duruşuna bakmadan, o sözcüğün anlamını dahi bilmeden ("Esef etmek" ile "teessüf etmek" farkı için bkz. TDK Sözlük) ona buna "esef etme" hakkını kendinde bulur ! Yön duygusu ve belirli bir kimliği, ideolojisi olmadığı için sürekli yalpalar, kendini konjonktürün ve hamasetin gündelik rüzgarına, bırakır, kuru bir yaprak gibi sürüklenir, savrulur ! -Kasaba politikacısı, aynı zamanda siyasi ikbali, geleceği ile ilgili olarak iyi bir yatırımcı ve tüccardır! Siyasi gelişmeleri "borsa" gibi izler, konjonktürden "yararlanmayı" iyi bilir. Parti içindeki konumunu güçlendirmek, liderine "bağlılığını" göstermek için hiçbir fırsatı kaçırmaz. Çünkü önceliği parti veya ülke değil, siyasi ikbalidir. Ancak ikbali için gerekli gördüğünde de liderini "satmak" ta, derhal saf ve görüş değiştirmekte tereddüt etmez ! BAZI İPLİKLER YUMAĞA SARILI DURMAKTA -Kasaba politikacısı, siyasette yükselmeyi lidere bağlılıkla kaim gördüğü yahut var olabilmek için mutlaka bir "lider" gerektiğine inandığı için de; hukukçuların bir "liderinin" olmadığını, olamayacağını, çünkü bağımsız olduklarını, bu nedenle baro başkanlarının birer "lider" değil avukatlar tarafından seçilmiş, görev ve yetkileri kanun ve meslek ilkeleri ile belirlenmiş temsilciler olduğunu da anlayamaz, olmayan iddiaları varmış gibi göstermekten çekinmez ! -Kasaba politikacısında ilke, kimlik, ideolojik derinlik veya yön duygusu yoktur ! Bir pusulaya, tutarlılığa ihtiyacı da yoktur. Her fırsatta öne çıkmaya, birilerine bir şey göstermeye veya ispat etmeye, bu yolla da zaaflarını ve yetersizliklerini örtmeye çalışır. Onun için bir makama, mevkiye nasıl ve hangi yolla gelineceğinin veya orada kalınacağının da bir önemi yoktur. Olaylara geniş ve derinlikli bir bakışı yoktur. Bu nedenle bir yürüyüşle partinin ve ülkenin tüm sorunlarının hallolduğunu, hallolacağını zanneder. - Kasaba politikacısı, ekranlarda veya meydanlarda boy göstermeyi, bir derinliği olmayan genel-geçer şeyleri dile getirmeyi, hamaseti, popülizmi, alkışlanmayı politika ve başarı zanneder. Ama bilinmelidir ki, henüz bazı "iplikler" yumağa sarılı durmakta olduğu için pazara çıkmamıştır, ama yakındır! Gerçekleri gizleyen, örten maskeler indiğinde, örtüler kalktığında toplum herkesin gerçek yüzünü görecektir. Çünkü bu tür sığ, ucuz anlayış ve politikalarla, konjonktür fırsatçılığı ve rantiyeciliği ile, kasaba politikacılarıyla partilerin ve Türkiye'nin bir yere varamayacağını herkes anlayacaktır, hatta anlamaya başlamıştır. Telaş da bundandır. Kasaba politikacısı başkalarına hesap sormadan önce, partisinin neden bu durumda olduğuna bakmalı, bu süreçteki rolünü sorgulamalı ve bunun hesabını vermelidir. Herkes istediği yolda ve istediği kişilerle yürüyebilir. Ben de kendi inandığım yolda ve kişilerle yürümeye devam edeceğim. Bu yolu tayin etmek, tercihlerim bakımından bana kendi zannınca "hesap sormak" hiçbir kasaba politikacısının hakkı ve haddi değildir ! Herkes kendi işine ve "yoluna" bakmalı, bir başkası üzerinden siyasi rant devşirmeye soyunmamalıdır. Özellikle de yolunun doğru olduğuna gerçekten inanıyorsa... Hiç bir kasaba politikacısı yahut hiç bir güç, baskı, algı operasyonu veya psikolojik harekat beni inandığım yolda yürümekten, inandıklarımı söylemekten ve yapmaktan alıkoyamaz. Nasılsa çıkış ve varış noktası, amaçları aynı olan, şahsi ikbal peşinde koşmayan, yürekleri aynı inançla çarpan kişilerin yolu bir yerde mutlaka kesişir, birleşir. Av. Prof.Dr. Ümit Kocasakal Kaynak: Odatv.com

Kocasakal, 'Adalet Yürüyüşü'nde neden boy göstermedi?

Belirli ve Muayyen Olmayan Artış Hükmünün TBK 344/1-2 ve TBK 345/3 Kapsamında Değerlendirilmesi

Hukukçu (!) Kibri

İMAR BARIŞI 2024 - YAPI KAYIT BELGESİ HAKKINDAKİ TEKLİFİN HUKUKİ DEĞERLENDİRİLMESİ

İŞ SÖZLEŞMESİNİ FESHEDEN TARAFIN BİLDİRİM SÜRELERİNE UYMAKSIZIN İŞ SÖZLEŞMESİNİ SONA ERDİRMESİ AKABİNDE MEYDANA GELEN HUKUKİ NETİCELER

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı İtirazında Tebliğname ile Bağlı mıdır?

Kamu İhale Sözleşmesinin İdare Tarafından İmzalanmaması Halinde Uğranılan Zararın Tazmini İstenebilir mi?

BELİRLİ SÜRELİ İŞ SÖZLEŞMESİNİ SONA ERDİREN HALLER VE SONA ERMENİN HUKUKİ SONUÇLARI

Fiziki Takibin Hukuka Uygunluk Şartları

Hukuk Devleti Sosyal Teorisi (Social Theory of The Rule of Law)

Kolluk Elkoyulan Araçları Kullanabilir mi?