Yargıtay'dan 'emsal' kıdem tazminatı kararı

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi Esas : 2015/2612 Karar : 2016/12048 Tarih : 01.06.2016 Özet: Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, YARGITAY'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ: 1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı, davalı işyerinde 01.01.1998-31.01.2013 tarihleri arasında kalite kontrol elemanı olarak çalıştığını, iş akdini emeklilik nedeniyle sonlandırdığını ileri sürerek kıdem tazminatıyla bazı işçilik alacaklarının tahsilini TALEP ETMİŞTİR. Davalı, davacının emekli olarak işten ayrıldığını bildirerek davanın REDDİNİ İSTEMİŞTİR. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne KARAR VERİLMİŞTİR. Taraflar arasında davacının giydirilmiş ücretinin doğru hesaplanıp hesaplanmadığı konusunda UYUŞMAZLIK BULUNMAKTADIR. Kıdem tazminatı hesabında dikkate alınması gereken ücret, işçinin BRÜT ÜCRETİDİR. O halde, kıdem tazminatı, işçinin fiilen eline geçen ücreti üzerinden değil, sigorta primi, vergi, sendika aidatı gibi kesintiler yapılmaksızın belirlenen brüt ücret göz önünde tutularak hesaplanır. Kıdem tazminatına esas alınacak olan ücretin tespitinde 4857 sayılı İş Kanununun 32 nci maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya parayla ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler hesaplamada dikkate alınır. İşçiye sağlanan özel sağlık sigortası yardımı ya da hayat sigortası prim ödemeleri de parayla ölçülebilen menfaatler kavramına dahil olup, tazminata esas ÜCRETE EKLENMELİDİR. Somut olayda, bilirkişi tarafından davalı işyerinde çalışanlara yemek ve servis hizmeti sunulduğu belirlenmesine rağmen, davacının kıdem tazminatı, bu hizmetlerin bedelleri konusunda araştırma yapılmadığı gerekçesiyle çıplak ücret üzerinden hesaplanmış ve mahkemece hüküm ALTINA ALINMIŞTIR. Yapılacak iş, yukarıda belirtilen şekilde davacının temel ücretinin yanında asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya parayla ölçülebilen menfaatler göz önünde tutularak ve ilgili kuruluşlardan işyerinin niteliği ve davacının çalışma dönemi de belirtilerek 1 öğün yemek bedeli ve servis bedelinin ne kadar olduğu sorulup belirlenecek giydirilmiş ücret üzerinden HESAPLAMA YAPMAKTIR. Mahkemece bu husus gözetilmeksizin kıdem tazminatının eksik şekilde hesaplanmış olması hatalı olup BOZMA NEDENİDİR. 3- Taraflar arasında asgari geçim indirimi alacaklarının ödenip ödenmediği noktasında UYUŞMAZLIK BULUNMAKTADIR. Davacı, dava dilekçesinde asgari geçim indirimi alacaklarının ödenmediğini İDDİA ETMİŞTİR. Bilirkişi, dosyada bulunan imzalı maaş bordrolarından 2009 yılında aylık 49,95 TL, 2010 yılında aylık 82,01 TL, 2011 yılında aylık 89,61 TL, 2012 yılında 99,73 TL asgari geçim indirimi tahakkuku yapılıp ödendiğinin görüldüğünü belirterek asgari geçim indirimi alacağı HESABI YAPMAMIŞTIR. Mahkemece, asgari geçim indirimi alacağı talebinin reddine KARAR VERİLMİŞTİR. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda da kabul edildiği üzere, imzalı ücret bordrolarıyla belirlendiği gibi davacının davalı işyerinden 2009-2010-2011-2012 yıllarına ilişkin asgari geçim indirimi ALACAĞI BULUNMAMAKTADIR. Ancak, sunulan imzalı ücret bordrolarının sadece 2009-2010-2011-2012 yıllarına ait olması ve 2008 yılına ait asgari geçim indirimi ödemeleriyle ilgili dosyada belge bulunmaması nedeniyle davacının 2008 yılına ilişkin asgari geçim indirimi alacağı hakkında karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirmeyle asgari geçim indirimi alacağı talebinin reddine karar verilmesi HATALI OLMUŞTUR. Ayrıca, davalının sunduğu 2013 yılı Ocak ayına ilişkin bordro imzasız olup bu ay ücret bordrosuyla tahakkuk ettirilen asgari geçim indiriminin davacıya ödenip ödenmediği belirlenmeden karar verilmesi de İSABETSİZ OLMUŞTUR. Yapılacak iş, davacının ücret ödemelerine ilişkin özellikle 2013 yılı Ocak ayı ödemesini de kapsayacak şekilde banka hesap ekstreleri getirtilmek suretiyle bordroda tahakkuk ettirilen miktarın ödenip ödenmediği tespit edilerek çıkacak sonuca göre bir KARAR VERMEKTİR. 4- Fazla çalışma ücretinin hesaplandığı 01.07.2012-31.12.2012 tarihleri arasında 26 hafta bulunmasına ve bu dönem imzalı bordrolarından sadece bir ay bordrosunda fazla çalışma tahakkuku bulunmasına rağmen 18 hafta üzerinden yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulmuş olması DA HATALIDIR. Yapılacak iş, 01.07.2012-31.12.2012 tarihleri arasındaki dönem için 22 hafta üzerinden davacının fazla çalışma alacağını bilirkişiye yeniden hesaplatmak ve çıkacak sonuca göre bir KARAR VERMEKTİR. O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve KARAR BOZULMALIDIR. SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 01.06.2016 tarihinde OYBİRLİĞİYLE KARAR VERİLDİ. sgkrehberi.com

Yargıtay'dan 'emsal' kıdem tazminatı kararı

AYM'nin 2023/177 esas - 2024/30 karar sayılı kararı

AYM'nin 2023/95 esas - 2024/34 karar sayılı kararı

AYM'nin 2021/421 başvuru numaralı kararı

AYM'nin 2021/1130 başvuru numaralı kararı

AYM'nin 2017/33865 başvuru numaralı kararı

AYM'nin 2019/5202 başvuru numaralı kararı

AYM'nin 2020/35096 başvuru numaralı kararı

AYM'nin 2021/13103 başvuru numaralı kararı

AYM'nin 2021/18914 başvuru numaralı kararı

AYM'nin 2021/24447 başvuru numaralı kararı